Viva La Alegria

yavaş yürü, hayallerimin üzerine basıyorsun.

Fotoğrafım
Ad:
Konum: Istanbul

'Kırlarda ağaç tepelerini okşayan gizli bir meltem gibi esmeli, ancak bir kelebek gibi güçlü olmalı ve bir veronika çiçeği gibi zarif kalmalı...'

Pazartesi

deep in touch

dizimdeki diken yaraları hiç geçmesin istiyorum.
işte o kadar kayıbım.

10 Yorum:

Blogger Profösör dedi ki...

Neden söylelin böyle şimdi?

17 Ağustos 2010 20:45  
Blogger Desdemona dedi ki...

Yazara anlam sorulur mu?
Okuyucu nasıl isterse öyle yorumlama hakkına sahiptir. :p

Ama çok merak ettiysen küçük bir açıklama, unutulmayan bir günün ardında kalan tek şey bu yaralar.

17 Ağustos 2010 23:27  
Blogger Profösör dedi ki...

Çocukluğumda köy ortcmında ayaklarım ve dizlerim yara bere içinde olurdu.Yalınayak gezmediğimiz tarla, bahçe, kır, ova kalmazdı. Dikenli bir yolda yürürsünüz ama sonunhda bir ferahlığa çıkarsınız. Hayat işte böyledir. Biraz sabır mı dileyelim. Sabrın meyvesi sonradan olgunlaşırmış.

18 Ağustos 2010 00:35  
Blogger Desdemona dedi ki...

Bu yara kapanmayacak ama, biliyorum. Hani bazen, bakar da sanki görür gibi olursun o çocukluk yaralarını.. Öyle. Taşıyacağım bu yaraları bir yerlerimde. Hep.

18 Ağustos 2010 19:53  
Blogger D!mple Rock dedi ki...

Bknz: anılara sadık olmak

26 Ağustos 2010 23:17  
Blogger Desdemona dedi ki...

hiçbi boka yaramadığını bile bile

27 Ağustos 2010 19:32  
Blogger D!mple Rock dedi ki...

bazen hoş olabiliyor ama ;o

2 Eylül 2010 12:14  
Blogger Desdemona dedi ki...

diken yaraları mı, anılar mı? :P

4 Eylül 2010 23:45  
Blogger Pink Freud dedi ki...

Ben de hemen geçmesini diliyorum, geçmişle aramızda bi bağ kalmamalı..

9 Eylül 2010 13:21  
Blogger Desdemona dedi ki...

Geçmişle aranda istesen de bağ kalacak ki :)

11 Eylül 2010 23:03  

Yorum Gönder

Damlat mürekkebini kağıdıma sen de! Dinliyorum?

Kaydol: Kayıt Yorumları [Atom]

<< Ana Sayfa