miss orangedream

Ankara’ya kar yağıyordu o zaman ve ben en çok seni seviyordum. Her şey sen'di biraz. Sus diyordum, adınla başlıyordum yürümeye, adın adın dolaşıyordum bembeyaz şehrimi.. Dedim ya, Ankara’ya kar yağıyordu; üşüyordum, önce sol yanım başlıyordu üşümeye, donuyordum. Ben sana mecburum, sen yoksun diye söylene söylene yürüyordum… Donuyordum, ‘tenim yokluğuna değince’. Üşüyordum, ‘içimi seninle ısıtıyordum’.