tædium vitæ..

Yenmiş tırnaklarla devam eden bir hayatın avlusundayım. Ayaz vuruyor saçlarıma, yağmur yağıyor. Sırılsıklam yalnızım diye fısıldıyorum. Sırılsıklam. Yalnızım.


Bir adam atıyor adımlarını bir kaldırım ötede. O an içimden bir şeyler kopuyor. Bedenim sevgiyle alev alev yanıyor ayaza meydan okurcasına. Avazım çıktığı kadar bağırıyorum. Sev beni!


Biliyorum, akmış göz kalemim ve kazınmış ojelerim var yalnızca. Soğuktan çatlamış ellerim, yağmurdan ıslanmış saçlarım, çamura bulanmış botlarımdan ibaret aidiyetim.


Sana acıdan başka verebilecek bir şeyim de yok ki benim. Oturmasını, kalkmasını da bilmem hem ben. Her duymak istediğinde güzel sözler söyleyemem. Olmadığım gibi görünemem.


Sev beni mi demiştim? Ah, kimim ki ben.. Bunca yapay güzelliğin arasında kimsesiz kalmış bir beden.. Boşver, sen de onları sev herkes gibi. Sahte kucaklarda mutluluğu ara her yalnız gibi. Lakin olur da ısıtmak isterse canın bu çatlak elleri, o sokakta, seni gördüğüm yerde avuçlarımı açmış bekliyorum, dönmeni..