Viva La Alegria

yavaş yürü, hayallerimin üzerine basıyorsun.

Fotoğrafım
Ad:
Konum: Istanbul

'Kırlarda ağaç tepelerini okşayan gizli bir meltem gibi esmeli, ancak bir kelebek gibi güçlü olmalı ve bir veronika çiçeği gibi zarif kalmalı...'

Salı

intikam çanları

..çalıyordu.

Kapıyı açtın. Beni görünce yine o zehirli gülümsemeni yerleştirdin yüzüne. Bu sefer yanmadı canım. Bu sefer kanatamadın.

İçeri davet ettin beni binlerce kadın teninde gezinmiş ellerinle. Girdim. Havada masum kurbanlarının kokusu, sehpada son içtiğin sigaran. Sustum. (İşte geliyorsun yine hayatımı mahvetmeye. İşte geliyorsun yine kalbimi delip geçmeye. Kirli ellerinle yaklaşıyorsun masum bedenime.) 



Ve o an... Aniden hissediyorsun soğuk metali iliklerinde, tadıyorsun acıyı en derininde. Tüm zehrin akıp gidiyor ellerimden boşluğa, yaşamınla birlikte.
 
Düşüyorsun. Bana bakıyorsun, donuk ve sessiz. Öpüyorum zehirsiz dudaklarından son kez.

İşte sana layık muhteşem bir mutlu son.

Etiketler:

2 Yorum:

Anonymous Adsız dedi ki...

tek kelimeyle, muhtesem! :') :*

15 Aralık 2009 21:44  
Blogger Desdemona dedi ki...

bütün yazılarıma beğenmedim diyen var, napcez? :p

17 Aralık 2009 15:48  

Yorum Gönder

Damlat mürekkebini kağıdıma sen de! Dinliyorum?

Kaydol: Kayıt Yorumları [Atom]

<< Ana Sayfa