iyi olmak, iyi düşünmekle bitmiyo.

Bir olmak istedin, bin olmak zorunda oldun. Yine aynı maskeler, yine aynı yol dönüp durduğun. Olabildiğine arsız, gözün alabildiğine yalnız. Bildiğim herkes mi böyle sevdiğim herkes mi? Bıkmadın mı sen de mutlu gibi görünmeye çalışmaktan? Sıkılmadın mı artık bu yorucu alışkanlıktan?

Çok düşündüm affet beni. Çok inandım fark etmedin. Çok zamandır içimdeki bu yalnızlık bitmez gibi, bu çaresizlik...