veremem sana acımı. kirlenir dünya.

Kuşluk vakti rastladım deniz kokulu yarınlarıma. Kum saati narinliğinde sakladım derinimde... aynı günün gecesinde terk ettim ihanet limanlarına.

Keşke her şey masallardaki kadar kolay olsa. Cadılar atılsa zindanlara ve mutlu sonlar yazılsa. Fakat acımı verdim sana. Kirlendi dünya.

Bir parça mutluluğa kanattığın kalp mi umurunda? Sahi, kavuştun mu istediğin huzura başkalarının canlarıyla? Her gece gururla bakarsın aynadaki yüzüne, bilirim. Canlar yakmak, kalpler kırmak, umut gemileri batırmakla güçlenir yarınların. Kadınların, dostlarının gözyaşlarıyla beslenir kalbin. Her açılan ihanet kapısı, seni ayakta tutan bir ışık...

Bir gün, olur da bir gün dönerse devran, sönerse tüm yalan ateşin, beni unutma.

Elimde hançerle gölgendeyim.