Viva La Alegria

yavaş yürü, hayallerimin üzerine basıyorsun.

Fotoğrafım
Ad:
Konum: Istanbul

'Kırlarda ağaç tepelerini okşayan gizli bir meltem gibi esmeli, ancak bir kelebek gibi güçlü olmalı ve bir veronika çiçeği gibi zarif kalmalı...'

Cuma

beni severmiş o.

En çok beni severdi o.

Bana yazardı tüm şiirlerini. Benim ellerimi tutmak isterdi içinde yanan tüm aşk ateşiyle. Beni isterdi yanıbaşında. Benim özlemimi duyardı yokluğumda. Bana fısıldardı toz pembe hayallerini titrek sesiyle.

Beni aradı gözleri, giderken.



Sonra ne mi oldu? O'nun tenini tattı. O'nun, diğerinin, ve onlarcasının. Fakat kısır döngüsü asla değişmedi.

O, hep bizi aradı giderken.

2 Yorum:

Blogger unknown track dedi ki...

güzel de, resim çok anısal oldu sanki.
eheh.

11 Aralık 2009 18:56  
Blogger Desdemona dedi ki...

:') evet.

11 Aralık 2009 21:17  

Yorum Gönder

Damlat mürekkebini kağıdıma sen de! Dinliyorum?

Kaydol: Kayıt Yorumları [Atom]

<< Ana Sayfa