Je Rêve Encore, I

Bahar mı desem belki de yazdı günlerden, Kaf Dağı'nın ardında aradığım mutluluğu buluvermiştim yanıbaşımda..

  

Parmaklarından dökülen her bir notanın ardı umuttu sanki. Kanayan ellerime bir merhamet silsilesiydi dudaklarından dökülen her sessiz harf. Gözbebeklerinde kendimi görmek eşdeğerdi cennetle.

Elimi ilk tuttuğunda dünyam beyaza boyanmıştı.

Oysa sen yokken her şey nasıl da gece mavisiydi.

Bir vardın, bir yoktun. Günbatımı kızıllığındaydı terk edişin. Ya da bir deniz rüzgarı mı demeli.. Usulca esip geçtin şakaklarımdan, geri dönmemecesine.

Suçumun ne olduğunu bilmeden darağacında bulmuştum kendimi. Gülümseyişime ısınamadı belki hayat, kimbilir.