u can't kill the sun.
Nasıl öpüyorsun onu? Nasıl bu kadar huzur dolu? Geride bıraktığın enkazlar acıtmaz mı hiç ruhunu?
Sen bilmezsin nasıl olur aysız gece. İhanetin gölgesinde nasıl kaybolur yılların. Yüreğindeki bu sızıyla nasıl yaşanır, umursamazsın.
Ellerime kalmış hayal kırıklıklarını savurdum kaldırımlara. İçimde kalan son yalan katresini damlattım toprağıma. Asla bulutlar uğramayacak artık gözlerime.
Güneşimi öldüremezsin.
2 Yorum:
Harika bir yazı.
Çok hoşuma gitti.
Yazı yazmaya yeteneğinin olduğu apaçık ortada.
Umarım yeteneğini harcamazsın ve bu yazıların devamını da okuyabiliriz.
Tebrik ederim.
Teşekkür ederim! Merak etme, tam gaz devam yazmaya. (:
Yorum Gönder
Damlat mürekkebini kağıdıma sen de! Dinliyorum?
Kaydol: Kayıt Yorumları [Atom]
<< Ana Sayfa